تاثیر سطوح مختلف انرژی بر روی کارایی رشد و ترکیبات لاشه در ماهی گطانbarbus xanthopterus در مرحله انگشت قدی

Authors

محمد خسروی زاده

جاسم غفله مرمضی

پریتا کوچنین

منصور نیک پی

ابراهیم رجب زاده

abstract

این مطالعه به منظور بررسی اثر سطوح انرژی بر روی کارایی رشد و ضریب تبدیل غذایی و ترکیبات لاشه ماهی گطان barbus xanthopterus در مرحله انگشت قدی، به مدت 8 هفته انجام شد. غذادهی با سه جیره نیمه خالص حاوی سه سطح انرژی 5/2، 3 و 5/3 کیلوکالری بر هر گرم و پروتئین یکسان 35 درصد در یک سیستم آب در گردش با دمای آب ( °c 46/0± 2/26 ) صورت گرفت. سه تکرار برای هر تیمار درنظر گرفته شد که در هرتکرار تعداد 15ماهی (بامتوسط وزن g22/0 ± 12/12) در مخازن فایبر گلاس مدور (300 لیتری) ذخیره سازی شد و ماهی ها در طول دوره غذادهی با توجه به میزان اشتهای آنها به مصرف غذا سه نوبت در روز غذادهی شدند. بهترین میزان شاخص افزایش وزن بدن (67/146گرم)، ضریب تبدیل غذایی(fcr) (21/2) و ضریب بازده پروتئین (31/1) و درصد نسبی استفاده از پروتئین خالص ( 69/34) و ضریب چاقی (26/1) در بین جیره های آزمایش شده مربوط به جیره 2، حاوی انرژی 3 کیلوکالری برهرگرم، می باشد. میزان شاخص احشا و شاخص کبدی بین تیمارهای مختلف اختلاف معنی داری نشان نداد (0.05

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

تاثیر سطوح مختلف انرژی بر روی کارایی رشد و ترکیبات لاشه در ماهی گطانBarbus xanthopterus در مرحله انگشت قدی

 این مطالعه به منظور بررسی اثر سطوح انرژی بر روی کارایی رشد و ضریب تبدیل غذایی و ترکیبات لاشه ماهی گطان Barbus xanthopterus در مرحله انگشت قدی، به مدت 8 هفته انجام شد. غذادهی با سه جیره نیمه خالص حاوی سه سطح انرژی 5/2، 3 و 5/3 کیلوکالری بر هر گرم و پروتئین یکسان 35 درصد در یک سیستم آب در گردش با دمای آب ( °C 46/0± 2/26 ) صورت گرفت. سه تکرار برای هر تیمار درنظر گرفته...

full text

اثرات سطوح مختلف پروتئین و انرژی بر شاخص های رشد ماهی شیربت barbus grypus در مرحله انگشت قدی

تکثیر و پرورش آبزیان به منظور تولید و تامین بخشی از پروتئین مورد نیاز کشور یکی از راههای نیل به خودکفایی اقتصادی است. به همین منظور ماهیان پرورشی که به قصد مصرف انسانی با جیره دستی پرورش می یابند در سراسر جهان افزایش یافته است. بدون شک شناخت نیازهای تغذیه ای آبزیان در پیشرفت علم تکثیر وپرورش امروزه بسیار مهم است زیرا کیفیت گوشت ماهی عاملی حیاتی است که مستقیما متاثر از طبیعت و توازن عناصر غذایی...

بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و انرژی غذایی بر شاخص های رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی بدن ماهی هامور معمولی (epinephelus coioides) در مرحله انگشت قدی

به منظورتعیین پروتئین و انرژی مورد نیاز ماهی هامور معمولی e. coioides در مرحله انگشت قدی, 9 جیره غذایی نیمه خالص حاوی سه سطح پروتئین خام (40, 50 و 60 درصد) و سه سطح انرژی قابل هضم (kjgr-1 16,14 و 18), در یک سیستم آب در گردش (litmin-1 2) با متوسط دمایی 1/11±24/32 درجه سانتی گراد برای 8 هفته آزمایش شد. 3 تکرار برای هر تیمار در نظر گرفته شد که هر تکرار 20 عدد ماهی (0/4±16/79 گرم) در مخازن پلی اتیل...

15 صفحه اول

تعیین سطوح مناسب پروتئین و انرژی و نسبت مطلوب کربوهیدرات به چربی در جیره غذایی ماهی گطان barbus xanthopterus در مرحله انگشت قدی

هدف از این مطالعه ، تعیین سطوح مناسب پروتئین و انرژی و نسبت مطلوب کربوهیدرات به چربی در جیره غذایی ماهی گطان barbus xanthopterus در مرحله انگشت قدی طی دو مرحله آزمایش بود. در مرحله اول آزمایش، 8 هفته غذادهی با 9 جیره نیمه خالص حاوی سه سطح پروتئین خام (25، 30 و 35% ) و سه سطح انرژی قابل هضم (5/2، 3 و 5/3 کیلوکالری در هرگرم ) ، در یک سیستم آب در گردش با دمای آب 26.2درجه سانتیگراد ، صورت گرفت تا س...

15 صفحه اول

تاثیر سطوح مختلف آهن بر برخی شاخص های رشد و ترکیبات لاشه بچه تاس ماهی شیپ Acipenser nudiventris Lovetsky, 1828

تحقیق حاضر، به منظور بررسی اثر مکمل آهن خوراکی بر برخی شاخص های رشد بچه تاس ماهیان شیپ (A. nudiventris) انجام پذیرفت. در این تحقیق یک گروه شاهد (فاقد آهن) و چهار گروه تیمار آهن (FeSO4 .7 H2O) با غلظت های مختلف (100، 200، 250 و 300 mg/kg) نظر گرفته شد که به جیره نیمه خالص برای مدت 60 روز اضافه گردید. تغذیه دستی در سه نوبت انجام پذیرفت. زیست سنجی ماهیان در پایان هفته چهارم و در انتهای آزمایش صورت...

full text

تاثیر سطوح مختلف پروتئین و انرژی جیره بر شاخص های رشد و راندمان غذا در هامور خال‌دار جوان Epinephelus coioides

به منظورتعیین پروتئین و انرژی مورد نیاز ماهی هامور معمولی Epinephelus coioides در مرحله انگشت قدی, 9 جیره غذایی نیمه خالص حاوی سه سطح پروتئین خام (40، 50 و 60 درصد) و سه سطح انرژی قابل هضم (16,14 18و کیلوژول بر گرم)، در یک سیستم آب در گردش (2 لیتر بر دقیقه ) با متوسط (±انحراف معیار) دمایی 11/1±32/24 درجه سانتیگراد برای 8 هفته آزمایش شد. سه تکرار برای هر تیمار در نظر گرفته شد که هر تکرار 20 عدد ...

full text

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
مجله علوم و فنون دریایی

Publisher: انجمن علوم و فنون دریایی

ISSN

volume 10

issue 1 2012

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023